ترس از فناوری موضوعی است که در صنایع مختلف موانعی در جهت توسعه بوجود می آید. تشخیص چهره آخرین فناوری است که به دلیل نگرانی در مورد حریم خصوصی مورد هدف قرار گرفته است. در مقاله نگرانی از فناوری تشخیص چهره دلایل متعددی که جامعه جهانی نسبت به این تکنولوژی باید نگران باشد را برای شما عنوان کردیم. امروز می خواهیم به جنبه مخرب فراگیر شدن چنین نگرانی هایی در کل دنیا بپردازیم. اگر چنین نگرانی هایی در میان عموم مردم جهان فراگیر شود، می تواند برای بازارهای فناوری مضر باشد. شاید مهمترین سوال در این برحه این باشد که این نگرانی ها واقعی است یا مبتنی بر اطلاعات غلط است؟
به طور کلی آسیب عملی قبلاً ایجاد شده است. اما فراتر از تقاضای بازار، سوال اصلی این است که تأثیر نگرانی درباره حفظ حریم خصوصی بر نوآوری در فناوری چیست؟ سوالی که ما در این مقاله به آن می پردازیم این است، آیا نگرانی های مربوط به حفظ حریم خصوصی ، نوآوری را در امنیت و بازارهای مربوطه خفه می کند؟
ترس از فناوری!
برخی کارشناسان معتقدند که نگرانی های مربوط به حریم خصوصی نوآوری را خفه کرده است. مردم ، سازمان های پویا و مخترعین همیشه در تلاش هستند تا فن آوری ها و راه حل های جدید را توسعه دهند – این یک تحول بزرگ در جامعه جهانی است. دغدغه های مربوط به حریم خصوصی و بحث در مورد قانون معمولاً در ایجاد نوآوریهای جدید بوجود می آید و اغلب به دلیل کمبود اطلاعات تبدیل به یک ترس بیهوده می شود. هنگام استفاده از فن آوری جدید، مهم است که در مورد آنچه این فناوری ها انجام می دهند، نحوه استفاده از آن و حفظ اطلاعات شخصی روشن باشد.
به همین دلیل است که فن آوری های جدید مانند شناسایی چهره بحث حریم خصوصی و ترس از فناوری را دوباره فضای عمومی را برافروخته است. با این حال، این همان بحثی است که از زمان آغاز بکار سیستم های نظارتی و دوربین مداربسته یعنی دهه ها پیش شروع شده است و در عین حال نوآوری های عظیمی از آن زمان تا کنون اتفاق افتاده است. برای مثال برای پاسخ گویی به چنین دغدغه هایی در بیشتر نقاط جهان ، علامت گذاری ها و المان هایی واضح وجود دارد که به شما خبر می دهد که در یک منطقه نظارت هستید و اکثر مردم درک می کنند که این امر شامل ضبط و نگهداری فیلم نیز می شود.
اعتقاد برخی کارشناسان حوزه نظارت تصویری این است که نگرانی های مربوط به حفظ حریم خصوصی باعث پیشرفت این صنعت شده است و همین موضوع باعث شده است که آگاهی لازم را از اقدامات اخلاقی در صنعت ما ایجاد کند. یک فکر و ایده مهم وجود دارد که اگر چیزی برای پنهان کردن ندارید بنابراین نگران از بین رفتن حریم خصوصی نباشید. این از نظر ظاهری منطقی است (به خصوص وقتی سیستم های دوربین مداربسته چند سال پیش را در نظر بگیرید) ، اما با ظهور هوش مصنوعی و تشخیص چهره، فرصتهای تازه و ناخوشایند بالقوه ای برای سو استفاده وجود دارد. به عنوان مثال ، این سیستم ها می توانند (به عنوان بخشی از سرکوب اقلیت های قومی) برای شناسایی قومیت های مختلف در اقصا نقاط جهان مورد استفاده قرار گیرند.
در حالی که این فن آوری ذاتاً هیچ هدف شومی ندارد، اما ممکن است توسط رژیمهایی که از آن به طور اخلاقی و مسئولیت پذیرانه استفاده نمی کنند، خراب شود به همین دلیل تا حدودی ترس از فناوری کاملا طبیعی جلوه می کند. بنابراین ما به عنوان ارائه دهندگان امنیت وظیفه داریم اطمینان حاصل کنیم که حق حریم خصوصی انسان رعایت شده و نادیده گرفته نمی شود.
بیشتر بخوانید: هایک ویژن نصب دوربین مدار بسته دوربین مداربسته تی وی تی
لزوم کنترل بیشتر بر هوش مصنوعی
همچنین با نظر سنجی از برخی کارشناسان در حوزه حافظت تصویری گفته می شود که نگرانی های مربوط به حفظ حریم خصوصی به پیشبرد نوآوری کمک می کند. وقتی سنسورها اطلاعات بیشتری را جمع می کنند ، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. برای حل این مسئله ، تولیدکنندگان باید ویژگی های شفافیت و پاسخگویی را پیاده سازی کنند. به عنوان مثال فناوری Hanwha Techwin’s Wave VMS از مسیرهای ممیزی پشتیبانی می کند که نشان می دهد چه زمانی افراد به سیستم وارد می شوند و چه فیلم هایی را مشاهده می کنند. این راهی برای نظارت فراهم می کند و به سیستم ها در برابر نقض حریم خصوصی کمک می کند.
همچنین بسیاری از نوآوری ها نتیجه استفاده از رویکرد حفظ حریم خصوصی در طراحی ها است. این روش ، همراه با نوآوری های متعدد در زمینه امنیت سایبری، باعث شده است که دستگاه ها به طور پیش فرض از امنیت و شفافیت بیشتری برخوردار شوند. اصل حداقل امتیاز ( PoLP) روشی ابتکاری برای نزدیک شدن به حقوق دسترسی کاربر برای اپراتورها است. این اصل بیان می کند که هر سیستم فقط باید به اطلاعات مورد نیاز دسترسی داشته باشد. این بسیار مهم است که تولیدکنندگان به کاربران نهایی اجازه دهند تا با در نظر گرفتن حریم خصوصی ، سیستم ها را به راحتی پیکربندی کنند. در صورت کنترل کافی بر هوش مصنوعی شاید بتوان انتظار داشت درآینده ترس از فناوری کمی در میان عموم مردم کاهش یابد.
نکته پایانی
همچنین بسیار مهم است که هر نصب امنیتی حریم خصوصی را به عنوان یک قسمت اصلی از طراحی خود در نظر داشته باشد. وقتی دوربین ها به طور فزاینده ای قدرتمند می شوند و از ویژگی های جدیدی برخوردار می شوند ، توانایی آنها در گرفتن اطلاعات شناسایی شخصی نیز به شدت افزایش خواهد یافت. هر سازمانی باید اطمینان حاصل کند که این فناوری ها مطابق با قوانین محلی و ملی اداره می شود و این اطمینان ایجاد شود که هر سیستم امنیتی مستقر به اندازه کافی انعطاف پذیر است و می تواند با محیطی که در آن مورد استفاده قرار می گیرد سازگار شود و پیشرفت کند. چرا که قوانین و شیوه های نظارت محلی تقریباً به مرور تغییر خواهند کرد.
بنابراین حفظ حریم خصوصی توسط طراحان روشی است که هر تولید کننده یا پشتیبانی کننده باید در پیش بگیرد. این ویژگی ها باید کاربران نهایی را قادر سازد تا به راحتی با بهترین روش ها و دستورات رفتارهای خود را تنظیم کنند.